Ik heb een methode ontwikkeld voor het meten van de kwaliteit van een onderneming. De theorie erachter is als volgt: managers die van kwaliteit houden, zullen zowel een goed kwaliteitsbeleid voeren, als een voorkeur hebben voor koffie van hoge kwaliteit. Voor de kwaliteitsmeting hoeft men alleen maar de koffie te proeven die in het bedrijf geschonken wordt! Deze theorie houdt in de beperkte steekproef van 2 bedrijven stand (Accenture: matige koffie, matige kwaliteit; Human Inference: hele goede koffie, hoge kwaliteit).
Ik denk dat dit een grote vlucht gaat nemen. Niet alleen kwaliteitsbeleid, maar ook andere metingen kunnen op deze manier gesimplificeerd worden. Bijvoorbeeld de kwaliteit van programmeurs: waarom al die code napluizen als je simpelweg naar kleding en schoeisel van de programmeur kunt kijken? In mijn ervaring bestaat er een grote samenhang tussen kwaliteit van programmeren en gebrek aan aandacht voor uiterlijk. Zelfs op korte termijn: als ik flink ga programmeren, gaat mijn uiterlijk ook danig achteruit (slobbertruien en dikke sokken slaan dan de klok).
En wat te denken van het bedrijfsfeest? Geweldige indicator voor de winstgevendheid van de onderneming! Is het een barbecue onder een lekkende partytent op de parkeerplaats of een galadiner met de hele avond gratis champagne?
Als mijn ‘subjectieve en gesimplificeerde methoden’ zouden worden ingevoerd, zou het snel afgelopen zijn met de bureaucratie.
