In mijn eerdere blog onderweg beloofde ik foto’s van mijn wonderlijke reis ’s ochtends naar het station te posten. Zoals gewoonlijk met dingen die ik plan te doen, stelde ik dit telkens uit. Op de uitverkoren dag stelde ik het net zo lang uit totdat de laatste zonnestralen bijna achter de horizon waren verdwenen. Derhalve zijn de foto’s in de schemering gemaakt.
Bovendien is in de tussentijd de asfaltwoestijn met boomstompjes verwijderd! Onder twee fly-over spoorlijnen was een wirwar van betonnen pilaren. Daaronder een leegte met asfalt. Er groeide niks, behalve een aantal verroeste ijzeren boomstronken. De binnenkant was niet hol, maar een soort slakkehuis. Een metalen boomcochlea. Na maanden kwam ik erachter dat een van de betonnen pilaren geen steunpilaar was, maar een baststructuur had. Dit gebied is nu afgezet met hekken. Helaas kan ik niet meer dagelijks vluchten in dit bizarre landschap, ook al was het slechts 100 vierkante meter.
Hier volgen de foto’s van de oude dorpskern, een konijntje en een kantoorgebouw in de schemering, toch mijn favoriete dagdeel:
