Tijd is een schaars goed. Kinderen, werk, rust, man, vrienden en familie strijden om de beperkte tijd en aandacht die ik kan verdelen. Ik benut de tijd maximaal. De kunst is om balast overboord te gooien. Welke activiteiten wil ik niet meer doen? Een schoonmaker helpt. Als ik het geld zou hebben, zou ik een assistent inhuren die om de week alle stomme karweitjes opknapt, zoals boodschappen doen, afspraken regelen, bellen met instanties en email beheren (wanneer gaat dat medium trouwens eindelijk eens dood? Ksst wegwezen! Jij relikwie van het prehistorische internet. Elektronische Post, man, we kunnen nu heus wat beters verzinnen dan een analogie van papieren schriftelijke communicatie). Zodat er voor mij meer tijd overblijft voor de zaken die alleen ik kan doen. Alleen ik ben de moeder van mijn kinderen en de vrouw van mijn man.
Voordat ons tweede kind werd geboren, hebben mijn man en ik ons huis van top tot teen opgeruimd. Ballast verwijderen! Zorgen dat alles werkt zoals je wil dat het werkt. Toen hadden we de tijd om spullen te repareren of te vervangen en allerlei klusjes in huis te klaren. Daar plukken we nu de vruchten van.
Kleine dingen die je leven efficiënter maken: meerdere exemplaren van veel gebruikte spullen op verschillende plekken in je leven leggen. Voor mij zijn dat: telefoonoplader, lippenbalsem, pennen, zakdoekjes, handcrème. Die liggen in m’n tas of op werk en op verschillende plekken in het huis.
Ik merk ook dat ik gestopt ben met sommige handelingen die zuinig waren, maar net wat extra tijd kosten die ik er niet meer aan wil besteden. Vroeger haalde ik bijvoorbeeld altijd de telefoonoplader uit het stopcontact omdat deze ook energie verbruikt als er geen telefoon op aangesloten is. Dat doe ik niet meer.
Grote boosdoener is uiteraard de televisie. Stopt je gedachten en kost ontzettend veel tijd, maar het kan ook heel ontspannend zijn. Meestal kijk ik on demand. Dat voorkomt dat je blijft plakken en uren later versuft beseft dat je al een uur geleden op bed had moeten liggen.
Soms is onze (van mijn man en mij) drang naar efficiëntie vrij absurd. We waren ’s avonds onze tanden aan het poetsen toen we erachter kwamen dat één van de babyfoons nog beneden stond. Eén van ons moest helemaal de trap weer af en weer op om de babyfoon te halen, de horror!
