Precies een jaar geleden was ik mijn spullen in dozen aan het doen. De dag daarvoor had ik Koninginnedag gevierd in Arnhem. Ik was daar heel blij van geworden en had daarom besloten dat elk jaar in Arnhem te gaan vieren.
Gister was het dan zover! En ik had geen zin. Geen zin om op een vrije dag voor de zestigduizendste keer een uur en een kwartier in de trein te zitten om daarna tegen allerlei bekende gezichten in Arnhem aan te kijken. Ik was er ook te moe voor om uren door de stad te banjeren van de ene band naar de andere. Ik had namelijk de verleiding niet kunnen weerstaan om de nacht ervoor tot half zes te gaan stappen met M. die die nacht in Amsterdam was. Ik heb hem twee jaar geleden op Koninginnedag leren kennen; het was ons jubileum.
M. was helaas best wel ver heen, dus die nacht had ik weinig aan hem (de volgende ochtend hebben we gelukkig nog wel even gezellig gekletst). Maar het was toch een goede avond. Ik hopte steeds van de Maloe Melo naar de Korsakoff afhankelijk van of ik zin had in ouwe lullen en stoffige muziek of in zwart gehulde mensen die stoer doen. Heerlijk. Gek genoeg had ik veel aanspraak. Dat is meestal niet het geval. Op een gegeven moment had ik het gehad met al die zinloze “Kom je hier vaker”-gesprekken, maar zelfs nors aan de bar hangen hielp niet. Het zal wel met het late uur te maken hebben gehad.
Volgend jaar gaat deze zalige treurigheid weer gewoon in Arnhem plaatshebben, maar ik ben blij dat ik het nu ook in Amsterdam kan.
Nog even over M.: hij was die nacht nogal van de kaart. Hij zwalkte en keek raar uit zijn ogen. Op de terugweg moest ik hem met zijn vriendinnetje half naar huis dragen. Ik vond dat niet heel leuk, maar ook niet heel erg. Ik ken zijn levensstijl. Als het leuk is, is het leuk en anders trek ik me er weinig van aan. Mijn gebrek aan schaamtegevoel helpt daar erg bij. En M. is wel Echt – weinig façade. Ik weet niet of dat door de dope komt of dat hij zo is, maar ik weet wel dat ik hem daarom trek. Ik wil zijn drama zeker niet elke week om me heen hebben, maar ik vind het ook wel lekker dat iemand zo leeft. Hedonistisch. Zelf kan ik dat niet.
