Mijn weekend liep helemaal anders dan ik had gepland. Ik had een veelbelovende date met een spetter, maar die kneusde zijn voet en kon niet meer lopen. Exit veelbelovende date. In een spontane opwelling een vriend gecontacteerd om eens een drinkje te doen. Erg makkelijk en hilarisch gebabbeld. Kreeg er enorm veel energie van. Vervolgens nog tot laat gedanst op drum ’n bass en ook weer gezellig gekeuveld met een collega en zijn vriendin.
Weinig geslapen, maar ik voelde me vandaag toch heel energiek, dus ben ik naar Velp gegaan om een wandeling te maken. At random richting bos gelopen ondergedompeld in de diepe bassen uit m’n mp3-speler. Toen ik weer richting bewoonde wereld liep, ontdekte ik een krakersachtig woonerfje met een door de bewoners onderhouden stukje natuur. Mijn weg vervolgd door de buitenrand van Velp, waar de meest gigantische keten staan. Ik zag een heel stijlvolle, hypermoderne bungalow van antraciete steen en hout (was ik ook maar zo rijk!). Verderop waren ze – ter compensatie – een potsierlijk kasteel aan ’t bouwen.
Bij station Velp aangekomen, bleek de trein pas over een half uur te vertrekken en toen bedacht ik me dat m’n pa me een keer had verteld over vrienden van hem die een galerie ‘De Zevende Hemel’ runnen in hetzelfde rijtje als Kunsthuis 13. Daar ben ik toen even een kijkje gaan nemen. Linografieën van Elsbeth Cochius gezien van bomen en gras: je kon de wind erdoorheen zien bewegen. De eigenaresse zelf (Annemieke Berning) maakt waanzinnige realistische portretschilderijen. Ze is ook nog heel aardig.
Met deze visuele prikkels op mijn netvlies wachtte ik op de trein. Daar stonden wat mensen die een babbeltje met me aanknoopten. Toen ik uitstapte, zwaaiden ze, een vrouw van ongeveer 40 en haar vader, als twee uitgelaten kinderen naar me!
Ik had het ondertussen steenkoud gekregen van het stil staan op het perron in een dun jasje, vandaar dat ik ter afsluiting even bij Café Vrijdag binnenglipte voor een heerlijke verse muntthee. Mmm… IK BEN GELUKKIG!!!
