Ja, deze blog gaat over suiker en zijn negatieve impact op mijn gezondheid. Nee, deze blog zal niet betogen dat suiker de incarnatie van de duivel zelf is.
Op mijn werk liggen koekjes, heel veel lekkere koekjes. Koekjes met chocola, stroopwafels, krakelingen, simpele mariakaakjes, alles. Er is ook snoep. En chips. En cola.
Ik heb vaak honger. Om 10:00 uur, om 11:00 uur en na de lunch heb ik om een uur of vier ook weer honger. Hoe makkelijk is het dan om, eenmaal losgezogen van het beeldscherm, drie stappen te lopen en je hand uit te steken naar de chocoladekoekjes? Nou, dat is heel gemakkelijk. De afgelopen dagen probeer ik er vanaf te blijven. Het kost actieve wilskracht. Dat is een opgave. Niet een heel grote, maar toch een opgave.
Maar het verschil! Zonder suiker voel ik me zoveel stabieler. Rustiger. Dat motiveert me om de suikerverleiding te weerstaan. Geheid zal het weer eens inkakken, maar ik weet nu – wederom – hoe voldoenend het is om weinig suiker te eten.
Ok, deze laatste zinnen heb ik geschreven onder invloed van alcohol, ook een soort suiker. Maar dat mag. Verdoving is geoorloofd als je twee kinderen hebt gebaard.
