Ik geef nadrukkelijk aan

Helemaal gestoord word ik van het misbruik van de werkwoorden ‘aangeven’ en ‘meekrijgen’ om uit te drukken dat iemand iets gezegd respectievelijk gehoord heeft.

Vooral op het werk en in de Tweede Kamer hoor je deze misbaksels. “Ik heb nadrukkelijk aangegeven…”. Ten eerste wordt ‘aangeven’ gebruikt als zeggen en ten tweede is het woord ‘nadrukkelijk’ totaal overbodig, want hoe kan je (vooral als je Balkenende bent en verstoken van emoties lijkt) iets ‘nadrukkelijk’ zeggen, laat staan aangeven?

Wat te denken van de volgende geanonimiseerde zinnen uit de notulen van één vergadering:

“De e-mail geeft overigens aan dat heldere communicatie wel mogelijk is.”
“Het feit dat er bij r&d alleen al 25 mensen vertrokken zijn geeft aan dat er wat aan de hand is.”
“Nico geeft aan dat de huidige organisatie absoluut ongewenst is.”
“Ton geeft aan dat inmiddels wel acties op gang komen.”

Hoe kan een email of een feit iets aangeven? Ze hebben toch geen handjes? En volgens mij hebben Nico en Ton gewoon iets gezegd in de vergadering. Ik heb in elk geval niks meegekregen!